#1 2008-10-19 13:30:10

b-boy Aistur

Moderator

Zarejestrowany: 2008-09-27
Posty: 773
WWW

Trochę historii o stylach tańca

1. New school/New Style

W latach 90 gdy hip hop music nadal się rozwijała i odeszła trochę do funku, zwolniła, bit stał się cięższy i bardziej agresywny. Dało to początek nowemu stylowi hip hop dance, większość była tańczona u góry w pionie w przeciwieństwie do Bboyingu, który słynie ze swojej pracy przy podłodze. New Style inspirowany był wieloma starszymi stylami street dance i został scalony, zmieszany w coś nowego. Oto kilka specyficznych styli zaliczających się do new style: Krumping, harlem shake, snap dancing, blood walk, clown walk, hill toe, booty popping, 1,2 step, crip walk. Klasyfikując nową szkolę hip hopu jako styl tańca, jego popularność wzrasta na coraz większych street dancowych zawodach takich jak „Juste Debout” które zawiera new style jako oddzielną kategorię dla ludzi by ścigać się w niej. Wiele z nowszych styli hip hopu są powszechnie widziane w dzisiejszych, skierowanych do młodzieży teledyskach muzycznych programów takich jak MTV.

2. Old School

Old school hip hop dances – te style, powstały w latach 1970, 1980 i tańczone były zwłaszcza do funku i old school hip hop music. Bboying jest najlepiej znany spośród wszystkich hip hop dance styles i jest uważany za kamień węgielny kultury hip hop. W latach 80 wiele funk dance styles, powstały oddzielnie od hip hopu to jest popping i locking, zaczęły być wchłaniane do kultury hip-hopowej i były zauważone podczas pokazów Bboyowych.

3. Street Dance

To ogólna nazwa pod którą można podpisać style tańca które ewoluowały spoza szkół tańca. Street Dance miał swoje początki na ulicach, na boiskach szkolnych i w nocnych klubach. Z natury towarzyski i pełen improwizacji, pobudzający do interakcji i kontaktu z oglądającymi i innymi tancerzami. Dzisiaj pojęcie Street Dance używane jest w odniesieniu do wielu tańców hip hop i styli funk dance, które pojawiły się w Stanach na początku lat 70-tych i nadal się rozwijają i ewoluowały w dzisiejszą kulturę hip-hopową. Wiele z tych styli uważanych jest za wywodzące się ściśle ze środowisk afro amerykańskich.

4. Hip Hop Dance

Odwołuje się do styli tańca głównie tańczących do muzyki hip hop lub które ewoluowały jako część kultury hip hop. Hip Hop Dance może być podzielony na old school i new school, ale ten podział na te dwa jest czymś niewyraźnym i ewoluowało to z mijającym czasem. Hip Hop Dances są zwykle uważane za street dances, z powodu jak powstały i jak się rozwijały.


5. Krumping

Jest szybko rozprzestrzeniającym się stylem tańca hip hop. Zapoczątkowany przez afro-amerykańską społeczność południowego i centralnego Los Angeles w Kalifornii. Jest stosunkowo nową formą wielkomiejskiego ruchu czarnego tańca. Jest wolny (nie ograniczony sztywnymi regułami), ekspresyjny i bardzo energetyczny.


Historia

Krumping ma swoje początki w tradycyjnych afrykańskich tańcach. W filmie „Rize” David Lachapelle używa tancerzy z afrykańskich wiosek i przeplata je ze scenami pojedynków Kramperów by pokazać podobieństwa. Krump czy Krumping miał swoje źródła w: Clowningu oraz w stylu zwanym Tańcem Klauna („Clown-Dancing Style”). Powstał jako manifestacja ruchu czarnego tańca. Taniec klauna stworzył na początku lat 90-tych Thomas Johnson tj. Tommy the Clown. Tommy był tancerzem hip-hopowym, a także rzecznikiem gubernatora Kalifornii. W 1992 Tommy zaczął mieszać różne, unikalne elementy taneczne i stworzył unikatowy, pociągający, powszechny styl, który miał mu pomóc w promocji jego własnej kariery klauna wynajmowanego na zabawy dla dzieci. Johnson już w młodości miał problemy z prawem, m.in. dlatego, że mieszkał w miejscu opanowanym przez gangi. Uważał taniec za pozytywne ujście. Wierzył, że człowiek może uniknąć wciągnięcia do gangu lub przemocy związanej z byciem w nim poprzez zaangażowanie w taniec. By rozwijać Clowning, mieszał lokalne elementy czarnego tańca: „G dance” czy „Gangsta(er) boogie” oraz tańca striptizerek (nie bezpośrednio seksualnych i wysoce aktywnych pokazów rozbieranych czarnych striptizerek). Clowning także zawiera pewne elementy Jamajskiego Tańca, tj. „butterfly” (motyl) czy „rodeo”, również czerpie ruchy z poppingu, lockingu – dwóch starszych i bardziej sprecyzowanych form czarnego tańca związanego z Bboyingiem. Z Clowningiem wiąże się również malowanie twarzy – bezpośrednio wynikające z pochodzenia tego stylu i stosowane podczas pokazów Tommiego Klauna. Stosując ten styl tańca by ulepszać występ i reklamować swój biznes, Tommy zyskiwał złą sławę w okolicy. Ale z czasem znaczna liczba okolicznej młodzieży zainteresowała się jego tańcem, co umożliwiło mu zająć się tylko i wyłącznie nauczaniem ich nowego stylu. Zyskiwał wielu naśladowców, którzy byli przezywani Hip-Hopowymi Klaunami („the Hip Hop Clowns”)
Występował publicznie ze swoimi najlepszymi dzieciakami (tancerzami w wieku od 6 do 20 lat). Po paru latach był w stanie otworzyć szkołę/akademię w południowo centralnym Los Angeles. Ten podziemny ruch szybko rozprzestrzenił się poza południowo centralny Los Angeles i zajął resztę Kalifornii i dalej. Obecnie istnieje około 50 Clowning grup. Krumping dołączył do głównego nurtu hip-hopu poprzez występy w wielu różnorodnych teledyskach.

Skąd wyłonił się krumping?

Zróżnicowanie w Krumpingu pojawiło się wtedy, gdy pokolenie pierwszych hip-hopowych klaunów podrosło. Zaczęli czegoś szukać, inaczej patrzeli już na ten styl niż Tommy, odeszli od dziecięcej natury Klauningu. Indywidualiści jak Main Event, Tight Eyes, Big Mijo, D_Foxxx a.k.a De’Andre Green, Jay Smooth są tymi którzy zapoczątkowali Krumping, a Lil’C, poprzez to, że bardzo dużo wniósł do Krumpingu jest jednym z jego ojców chrzestnych (patrz „Kings of Krump”). Dokładniej, bardzo ważne i niezbędne jest by tytułować ich jako pierwsze pokolenie, starsi lub wielcy domownicy lub królowie krumpingu ponieważ tylko oni mają prawo do tych tytułów, jakkolwiek inni krumperzy mogą być znani i rozpoznawalni od tymi trzema nazwami.

Style

Bardzo zmienna, ekspresyjna, wszechstronna forma czarnego tańca, która powstała i ciągle się rozwija, jest teraz podstawową, strukturalną formą tańca z wieloma odmianami (obecnie znanych jest około 4 do 6 styli krumpingu). Istnieją łączenia ruchów (sety) i sekcje charakterystyczne dla styli, które w bardzo szybkim tempie zaczynają budować tradycję i ceremonie każdego z nich. To sposób na ujście złych emocji i alternatywa dla szeroko rozprzestrzenionej przemocy w okolicach gdzie jest pokazywana/ćwiczona. Ten styl niekoniecznie jest szybki i agresywny, za najmniej agresywny czy bez przemocy postrzegany jest „śmieszny styl” („funny style”), którego pionierem jest Krumper „Goofy”. Krumping zwykle pozwala na fizyczny kontakt pomiędzy tancerzami, co może wyglądać jak bijatyka dla osoby z zewnątrz i w niektórych przypadkach przeradza się w nią lub włącza fizyczną przemoc. Jakkolwiek, uczestnicy rozumieją, że jest to część tańca i że przemoc czy napaść nie będzie zalecana i aprobowana. Szacunek, to najważniejsza rzecz. Wielu postrzega, choć niepoprawnie, Krumping jako przyspieszony Break-Dance, jednak to przekracza ten rodzaj sztuki, czerpie wpływy z rozmaitych źródeł i ostatecznie jest sam w sobie unikatową formą.
Dzisiaj [2006] w Krumpingu rozwinęło się wiele różnorodnych styli: Goffy, Rugged, Beasty, Grimey, Flashy, Cocky, Jerky, Bully, Tricks i wiele innych.

Organizacja

Krumping rozwinął się w struktury, zorganizowane grupy społeczne. Tancerze grupują się w kliki, tryby zwane rodzinami (familie), te struktury przypominają B-Boyowe crew lub Voguing Houses. Każda Familia jest zorganizowana wokół swojego mentora, lub stylu jaki mentor reprezentuje, King (król) lub najlepszego Krumpera. Familie takie jak Filipino Rize Track, Eyes, Slayer, Rude i inne, są zhierarchizowane co wychodzi na jaw podczas battles lub wystawiania reprezentacji w kolejności do najlepszego eksperta, najbardziej szanowanego Krumpera. Indywidualności jak „Big Homey” biorą „Lil’Homies” czyli maluchów lub mniej doświadczonych tancerzy, początkujących Krumperów pod swoje skrzydła, pozwalając im uczyć się od nich i reprezentować ich w battles. Oby dwa terminy/tytuły są traktowane z szacunkiem. Ten typ związków może być interpretowany jako mentor-uczeń, podobny do tych ze średniowiecza czy czasów renesansu. Jakkolwiek bardziej przypomina zastępcze rodzeństwo. Tradycja ta jest bardzo ważna, nie tylko pozwala na przyswajanie i uczenie się technik, ale także dostarcza w naszych czasach bardzo rzadki po0zytywny imidź i przykład dla lil’homies. Ta działalność społeczna ma bardziej nowoczesny obraz w dniu dzisiejszym. Jest ona widoczna również w bboyingu, który jest bardziej rozwiniętą i starszą stroną kultury Hip-Hopowiej i ruchu czarnego tańca, bardziej luźna w kulturze graffiti. Pomysł zawodów rozwinął się dla potrzeb wyróżnienia, stworzenia elity Krumperów, statusu i szacunku w społeczności czarnego tańca. Zawody jak np. „Tommy the Clown’s Battle Zone” są organizowane by ustanowić system zasad pozwalający na współzawodnictwo i rozpoznawalność. W świecie Krumpingu starcia tancerzy są nazywane battles jak w bboyingu i są organizowane w przeróżnych miejscach jak klatki czy arena.

Clowning kontra Krumping

Krumping jest często mylony z Clowningiem, ale pomimo tego, że są powiązane formą i pochodzeniem (i niewyraźnie nieco stylem) różnice są jednak widoczne. Mają wspólną tą samą podstawową szybkość i podobne łączenia ruchów: szybki i rytmiczny bobbling (coś w rodzaju huśtania, bujania się ze strony na stronę) i jerking ciała (gwałtowne trzęsienie, szarpanie), jak również przerywane, sporadyczne wygięcie kręgosłupa i wypchnięcie klatki piersiowej co może być nazwane „the Krump” lub „bobble bounce”.



Cały materiał został ściągnięty z Wikipedia – the free encyclopedia po części zmieniony przez nas i przetłumaczony przez Bagiete (Top Toys).

Popping
"Popping to kolejny styl stworzony przez Sama. Ludzie nie dokładnie wiedzą jaki to jest styl. Myśla że to jest nazwa dla wszystkich stylów które powstaly podczas ruchu funkowego (w Californii w latach 1970). Jednak tak nie jest. Popping jest stylem samym w sobie, który dotyczy łamania nóg do tyłu, ciągłego naciągania mieśni w rytm muzyki(bitu) żeby dać szarpany/łamany efekt. Popping jest niepowtarzalny. To nie jest uniwersalna nazwa dla wszystkich stylów funkowych. Jeżeli popujesz, jesteś poperem, Jeżeli machasz, jesteś waverem. I TU ZASADZKA jeźeli boogaloojesz, jesteś boogaloojerem i tak dalej. Sam mówił słowo 'pop' każdego razu gdy się wyginał podczas tańca, w podobny sposób jak niektórzy wydają z siebie odgłosy maszyn robiąc robota. Sam mówił 'pop,pop,pop'. Ludzie mówili mu: hej zrób te pop coś tam rzeczy!. Wielu może zapytać czym jest electric boogaloo. Jest to mieszanka stylów popping i boogaloo. Oba te style szanują się wzajemnie i na całym świecie są znane pod skrótem EB."

OTHER STYLE:

- Animation
- Boogaloo
- Bopping
- Centipede
- Crazy Legs
- Cobra
- Dime Stopping
- Filmore
- Floating/Gliding
- Hitting
- Popping
- Puppet
- Robot
- Saccin
- Scarecrow
- Snaking
- Spiderman
- Sticking
- Strobing
- Strutting
- Ticking
- Tutting
- Waving




Bachata
Taniec narodowy na Dominikanie. Wywodzi się z kubańskiego bolero. Muzyka bardzo charakterystyczna ze względu na pierwszoplanową gitarę.

Bolero
Ludowy taniec kubański, o wolnym tempie i zwykle romatycznym przesłaniu. Pojawił się w prowincji Oriente pod koniec XIX wieku (za ojca bolero uważa się Pepe Sancheza, który w 1885 skomponował utwór "Tristeza").

Bongo
Mały podwójny bębenek, który w momencie grania trzyma się między kolanami. Większy z bębenków nosi nazwę hembra, mniejszy - macho.

Boogaloo
Rytm latynoski z New-York, z wpływami muzyki soul, spopularyzowany w latach 60.

Candela
Wyrażenie często używane na Kubie, służące do wyrażenia ciepła, blasku, oraz podkreślenia "gorąca" granej muzyki.

Chá chá chá
Rytm powstały w latach 50. Autorstwo przypisuje się kubańskiemu skrzypkowi - Enrique Jorrin. Według legendy, chá chá chá powstała jako efekt improwizacji muzyków podczas którejś z hucznych imprez tanecznych. Tancerze po prostu spontanicznie dostosowali kroki do nowego rytmu, wydając przy tym charakterystyczne szuranie, które później dało nazwę tańcowi.

Charanga
Orkiestra danzon, składająca się między innymi z fletów, skrzypiec i timbales.

Clave
odstawowy rytm, pochodzenia afrykańskiego, na którym opiera się salsa! Wystukiwany w dwóch miarach: 2/3 uderzenia lub 3/2.
Instrument muzyczny składający się z dwóch kawałków drewna, które uderzane o siebie narzucają rytm.

Congas
Bęben pochodzący z Kongo, początkowo często używany w trakcie karnawału, później zaczął być używany przez orkiestry, a później w popularnej muzyce.

Cross Body Lead (XBL)
Na tej figurze opierają się "liniowe" style salsy, takie jak: New York czy Los Angeles. Przeprowadzenie partnerki o 180 stopni.

Cumbia
Popularny taniec i muzyka Kolubmii

Dame
Najbardzie podstawowa figura w ruedzie: zamiana partnerek, oparta na dile que no.

Danza
Gatunek muzyczny pochodzący od europejskiego kontredansu, bardzo popularny na Kubie w XVIII wieku i w Porto Rico.

Danzón
Taniec kubański wywodzący się z Danza, spopularyzowany pod koniec XIX wieku. Odpowiednik jam-sessions.

Despelote
Salsa wyjątkowo dynamiczna i gwałtowna, która robi furorę w Hawanie od początku lat 90.

Dile que no
Dosłownie "powiedz jej, że NIE". Jedna z podstawowych figur w kubańskiej salsie. Przez NewYork'owców nazywana "kubańskim Cross Body".

Güiro
Instrument składający się z drewnianej, żłobionej tykwy, po której przesuwa się pałeczkę.

Latin-jazz
Jazz powstały w latach 50, interpretowany wraz z rytmami i perkusjami afro-latynoskimi.

Mambo
Gatunek muzyczny stworzony przez Pérez Prado i bardzo popularny w latach 50, zanim został zastąpiony bossa-novą i Cha-cha-cha.

Maracas
Instrument służący do zaznaczenia rytmu, składający się z dwóch małych drewnianych tykw wypełnionych małymi kamykami.

Merengue
Taniec narodowy w Republice Dominikany.

Pachanga
Jedno z wcieleń chachacha. Taniec pochodzący od piosenki skomponowanej w 1959 przez Eduardo Davidsona.

Plena
Muzyka i forma taneczna Puerto Rico, słowa często zawierają treści polityczne.

Rueda de casino
Salsa kubańska, tańczona przez kilka par razem. Jedna osoba "prowadzi" ruedę wołając nazwę figury, którą wszyscy potem wykonują. Częste zmiany partnerów i wyśmienita zabawa!

Rumba
Taniec kubański, zakorzeniony mocno w kulturze afrykańskiej. Oparty na clave (2-3, innym niż ten, który znamy z salsy). Części rumby to: yambú, guaguancó i columbia.

Salsa
Zbiorcze określenie dla rytmów takich jak: chachachá, mambo, son, cumbia, guajira, guaracha, songo, etc., które dla laika wydają się bardzo podobne. Słowa "salsa" używa się od lat 60tych XX wieku. Słowo to oznacza "SOS" i używane jest także do "podniesienia temperatury" muzyki granej przez orkiestrę.

Salsa Romantica
Wolna i nastrojowa salsa. Słowa piosenek krążą zwykle wokół zwykle miłosci, erotyki i tęsknoty. Zyskała ogromną popularność w Stanach Zjednoczonych, choć jest ostro krytykowana w środowiskach muzycznych za swoją płytkość.

Shekeré
Instrument muzyczny składający się z drewnianej tykwy pokrytej siatką, do której są przyczepione perełki. Potrząsany, służy do zaznaczenia rytmu.

Son
Filar muzyki kubańskiej! Powstał pod koniec XIX wieku w wyniku zetknięcia muzyki afrykańskiej i kultury hiszpańskiej, został spopularyzowany w latach 20. Krok podstawowy son przypomina krok podstawowy salsy kubańskiej, ale tańczymy go "na 2".

Songo
Rytm stworzony przez Juana Formell'a z los Van Van, w latach 70. Łączy elementy rumby, son, jazzu i funku.
Sonero Ten, który śpiewa son, a także salsę. Dobry sonero przede wszystkim potrafi improwizować (nawet cały utwór!).

skąd: www.toptoys.com.pl

Offline

 

#2 2008-10-19 17:38:14

PatrysCZM

Admin

1546735
Call me!
Skąd: Koszalin
Zarejestrowany: 2008-10-02
Posty: 1098
WWW

Re: Trochę historii o stylach tańca

Ja zajmuje się już jakiś kawałek czasu C-walk'iem
Ale nie wypisałeś z tego co widzę


Reszta MC's się tylko sypie jak worek mąki,mają w sobie tyle życia,że raczej są bezpłodni...
http://img.userbars.pl/144/28640.gif
http://img.userbars.pl/120/23908.png

Offline

 

#3 2008-10-19 18:39:31

b-boy Aistur

Moderator

Zarejestrowany: 2008-09-27
Posty: 773
WWW

Re: Trochę historii o stylach tańca

Napisalem tylko kilka. Oto i c-walk:

Crip Walk (lub C-Walk) to "taniec" (błędnie uznawany za taniec) który utworzył się we wczesnych latach 90. w Compton, biednym przedmieściu Los Angeles w Kalifornii (często wspominanym w rapowych utworach). Początkowo był to taniec wykonywany jedynie przez członków Gangu "Crips" (stąd nazwa Crip-Walk) np. podczas świętowania udanego rabunku, zabicia członka innego gangu (w szczególności członków gangu Bloods, silnie rywalizującego z Cripsami) lub ostrzeżenia innych Cripsów przed niebezpieczeństwem.
Dopiero w późnych latach 90. został rozpowszechniony i zaliczany jest do tańca hip-hopowego. Crip-Walk szczególnie widoczny jest w gangsta rapie z Zachodniego Wybrzeża czy G-Funku.
C-Walk został po raz pierwszy wykonany publicznie, gdy raper Ice-T wykonał go w 1988 na scenie podczas jednego ze swoich koncertów, a stał się bardzo popularny, gdy raper Xzibit w swoim teledysku "Get Your Walk On" zatańczył Crip Walk. Taniec ten możemy również zobaczyć w teledysku Snoop Dogga "Drop It Like It's Hot" oraz w niemal każdym teledysku z udziałem WC z Westside Connection, np. "The Streets". W Polsce również w teledyskach można zobaczyć c-walk, a na youtubie coraz wiecej to osób jarających się tym stylem tańca.

Offline

 

#4 2008-10-19 21:37:56

PatrysCZM

Admin

1546735
Call me!
Skąd: Koszalin
Zarejestrowany: 2008-10-02
Posty: 1098
WWW

Re: Trochę historii o stylach tańca


Reszta MC's się tylko sypie jak worek mąki,mają w sobie tyle życia,że raczej są bezpłodni...
http://img.userbars.pl/144/28640.gif
http://img.userbars.pl/120/23908.png

Offline

 

#5 2008-10-26 18:15:41

Kondziol

Gość

Re: Trochę historii o stylach tańca

Ja coś tam z Krumpa ćwiczę
Ale krótki czas więc bez rewelacji xD
5!

 

#6 2008-11-20 22:25:48

b-boy Aistur

Moderator

Zarejestrowany: 2008-09-27
Posty: 773
WWW

Re: Trochę historii o stylach tańca

Kondzioł to wystaw może jakiś filmik Nati też się pochwal jak władasz parkietem

Offline

 

#7 2009-05-02 11:25:03

alien

Użytkownik

6857969
Call me!
Zarejestrowany: 2009-05-02
Posty: 76

Re: Trochę historii o stylach tańca

Szkoda ze tak wszystko skopiowane z wikipedii.
Osobiscie tancze cwalka :




TU
KVRWA
BAZA!

Offline

 

#8 2009-05-03 08:07:42

Nostradamus

Admin

3202207
Zarejestrowany: 2008-09-27
Posty: 816

Re: Trochę historii o stylach tańca

Na tym pierwszym filmiku, lepiej by to wygladalo gdybys mial biale buty (przynajmniej moim zdaniem). Przyznam sie, ze nie wiem czy dobrze to robisz czy nie, bo po prostu w tym nie siedze. ale wyglada dobrze.


http://img262.imageshack.us/img262/4199/syggm3.jpg

Offline

 

#9 2011-03-06 00:22:10

bgirlCicha

Świerzak

Zarejestrowany: 2011-03-06
Posty: 1

Re: Trochę historii o stylach tańca

nigdy nie walk'owałam, ale jara mnie ten styl niemiłosiernie.
podoba mi się twój styl.

Offline

 

#10 2013-11-18 11:28:28

tosia

Świerzak

Zarejestrowany: 2013-11-17
Posty: 13

Re: Trochę historii o stylach tańca

A możecie polecić jakies szkoły gdzie moglabym się nauczyć krumpingu?

Offline

 

Stopka forum

RSS
Powered by PunBB
© Copyright 2002–2008 PunBB
Polityka cookies - Wersja Lo-Fi


Darmowe Forum | Ciekawe Fora | Darmowe Fora